CUT NC EP.4
"ผม...อื้อ!!! " ยังไม่ทันจะจบประโยคที่หลุดออกมาจากปากของจีม ปากกระจับสีเชอร์รี่ของคนร่างสูงก็เริ่มบดขยี้ไปที่ปากหนาของคนตัวน้อยโดยที่จีมยังไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างบางทุบอกแกร่งเบาๆให้ปล่อย....แต่ก็ไม่เป็นผล
มือหนาอีกข้างสอดมารองคอเล็ก ลิ้นร้อนเริ่มสอดเข้ามาในโพรงปากอุ่นเเล้วควานหาความหวานภายในนั้น มือหนาที่ว่างโอบกอดร่างบางแล้วลูบไล้ด้านหลังไปมา ร่างบางหยุดทุบอกแกร่งตรงหน้า เเต่ยังคงตัวเเข็งทื่อเพราะทำอะไรไม่ถูก
เขาไม่ได้กระทำอะไรที่รุนแรงกับว่าที่เจ้าสาวสักนิด...มีแค่ความหวานที่จีมไม่เคยสัมผัสมาก่อน สักพักชูก้าถอนจูบออก ส่งสายตาที่อ่อนโยน ปราศจากคำพูดใดๆ จีมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
"อ๊ะ! " คนตัวสูงยกร่างบางขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าสาว จีมรีบเอามือประสานโอบรอบคออีกคนเพราะกลัวร่วง ชูก้าอุ้มจีมมาถึงเตียงเเล้ววางร่างบางลงพร้อมคว้าผ้าขนหนูข้างเตียงมาเช็ดเบาๆ สักพักก็จับจีมให้เอนตัวลงไป แล้วขึ้นคร่อม
ตอนนี้ทั้งสองอยู่ในร่างที่ไร้อาภรณ์ใดๆมาปิดบัง แสงเสียงเหนือหัวเตียง ทำให้มองเห็นสัดส่วนของกันและกันได้ชัดเจนมากขึ้น ร่างกายสูงบางแต่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อขององค์ราชาชวนให้มองอย่างไม่อาจละสายตา เเต่เมื่อเลื่อนมองต่ำลงไป จีมรีบหลับตาด้วยความเขินอายทันทีเมื่อเห็นมัน....ช่วงล่างที่กำยำของคนด้านบนกำลังตั้งเเข็งเป็นลำ
" ผะ..ผมเช็ดแล้วใส่เสื้อผ้าเองก็ได้ครับ"
" อยู่เฉยๆ " ชูก้าดึงผ้าคืนมาจากคนตัวเล็กเเล้วทิ้งลงไปด้านข้าง มือหนาทั้งสองข้างล็อคข้อมือเล็กไว้ข้างลำตัว ใบหน้าซีดขาวเลื่อนเข้ามามอบสัมผัสเย็นเฉียบให้คนด้านล่าง จากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนไปที่ซอกคอสีขาวน้ำนมเล็กๆ แลบลิ้นออกมาเลียช้าๆสองสามที
" อือ" จีมเผลอครางออกมาในลำคอเพราะรู้สึกดี แต่สักพักเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไป องค์ราชาอ้าปากกว้างมากขึ้น เผยให้เห็นเขี้ยวแหลมสีขาว งับลงไปที่ต้นคอร่างบางอย่างไม่ทันตั้งตัว
"อ๊าก!" จีมเด้งตัวขึ้นมาโดยอัตโนมัติ "คุณจะทำอะไรผม!"
อึก.....
" อือ..." ชูก้าดื่มเลือดหวานจากคนตัวเล็ก พร้อมเสียงครางในลำคอ เลือดของจีมช่างหอมหวาน ไม่เหมือนใคร มันช่างต่างจากเลือดสัตว์เเละมนุษย์ทั่วๆไป เลือดของหนุ่มหน้าหวานคนนี้เป็นรสชาติอร่อยที่องค์ราชาไม่เคยสัมผัสมันมาในช่วงเวลาหลายร้อยปีตั้งเเต่เกิด
"กรี๊ด!...ปล่อยผม " ร่างบางหวีดร้องเเล้วเริ่มดิ้นทุรนทุรายเมื่อโดนคนด้านบนกลืนกิน กลิ่นคาวเลือดเริ่มโชยมาแตะที่จมูกของจีมพร้อมกับสัมผัสได้ถึงสายน้ำสีแดงที่กำลังไหลอาบต้นคอ น้ำสีใสเริ่มไหลอาบแก้มของคนตัวเล็ก ตอนนี้มีแต่ความเจ็บปวดเข้ามาแทนที่...ความรู้สึกวาบหวามที่ดีพวกนั้นกำลังจะหมดไป
"ไหนบอกว่าจะไม่กินผมไง?" ร่างสูงชะงัก เเล้วถอนเคี้ยวแหลมเปื้อนเลือดออกมา จีมมองใบหน้าซีดขาวอย่างเจ็บปวด ต่างจากอีกคนที่ยังคงสีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์เหมือนเดิม " คนใจร้าย!...ฮึก!"
"ข้าบอกตอนไหนว่าจะไม่ดื่มเลือดเจ้า" เสียงราบเรียบตอบกลับมา
".... "
"ข้าบอกเจ้าไปแล้วว่าข้าต้องประทับตราของข้าบนตัวเจ้า"
"มันไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้แล้วหรือยังไง....ผมเจ็บนะ...ฮื่อ " ร่างบางเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ให้น้ำตาไหลอาบลงไปที่หมอน มือหนาปลดปล่อยข้อมือเล็กออกจากการเกาะกุม แล้วย้ายมาจับคางเล็กให้หันกลับมามอง น้ำตายังคงนองอาบสองแก้มเล็ก
จุ๊บ!
องค์ราชาเอื้อมใบหน้าไปจูบที่หน้าผากเล็กอย่างแผ่วเบาเป็นการปลอบประโลม
"อย่าร้องเลยนะ...ข้าประทับตราเสร็จแล้ว"
"ฮื่อ...ออกไป" มือเล็กกลับมาดันอกแกร่งให้ถอยห่าง
"ข้าให้สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเจ้า...เจ้าจะบริสุทธิ์จนกว่าจะถึงวันพิธีแต่งงาน" ดวงตาหวานมองขึ้นไปที่ดวงตาเย็นชาสีน้ำเงิน
" งานพิธีกรรมในคืนพระจันทร์ทรงกลดนั่นหรอ" องค์ราชาพยักหน้าตอบกลับมา
"เพราะตามคำทำนายต้องใช้เจ้าสาวพรหมจันทร์ ที่มาพร้อมผ้าคลุมสีแดงเเละตำรานิจนิรันดร์ร่วมพิธีกรรม จึงจะได้ผลดีที่สุด...ข้าจึงจะไม่ล่วงเกินเจ้า" มือสากกลับมาคลอเคลียใบหน้าเปื้อนน้ำตาอีกครั้ง แล้วค่อยๆเช็ดมันออก จนเลือนหายไปหมด " ยกเว้นบางกรณี...ที่จำเป็นจริงๆ"
"..."
" ช่วยอะไรข้าหน่อยสิ "
"หือ ? " จิ้มร้องออกมาอย่างประหลาดใจ
" เจ้านี่มันต้องการคนมาช่วย " องค์ราชาชี้ไปที่ส่วนแก่นกายที่คับพองของตน ซึ่งกำลังปวดหนึบเพราะความทรมาร นั่นเป็นเพราะความงดงาม น่าถวิลหาของคนตัวเล็กที่ทำให้มันใหญ่ขึ้นมา " ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้างดงามเกินไป...เจ้าต้องรับผิดชอบมัน" เสียงเยือกเย็นหายวับเปลี่ยนเป็นเสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างหู ร่างบางขนลุกซู่พร้อมหน้าแดง
"จะ..จะบ้าหรอ...อ๊ะ! " คนร้องขอไม่รอคำปฏิเสธใดๆ เขาคว้ามือเล็กมาจับท่อนล่างของตัวเองเเล้วลากมันขึ้นลง จีมเผลออุทานเมื่อได้สัมผัสมัน...ความยิ่งใหญ่ที่ไม่น้อยกว่าตำแหน่งราชาของแวมไพร์ตนนี้
" เจ้าอยากลองสัมผัสมัน....ด้วยปากของเจ้าไหม" จีมเบิกตาโต มองสีหน้าหื่นกระหาย ที่เต็มไปด้วยความอยากของชูก้า ตอนนี้เสมือนว่าองค์ราชาได้ละทิ้งซึ่งความเย็นชาไปจนหมดแล้ว....เหลือแต่เพียงความใคร่แห่งกามรมณ์ที่เริ่มคลุกกรุ่น
"ถ้าผมช่วยคุณเสร็จเเล้ว...คุณจะกลับไปใช่ไหม" จีมหรี่ตามองไปที่อีกคน ร่างสูงไม่พูดอะไร เเต่จับจีมขึ้นไปอยู่บนตัวของเขาแทน เเล้วเลื่อนตำแหน่งเอวสอบมาไว้ตรงหน้าของจีม ปากเล็กค่อยๆอ้าเเล้วกลืนกินความเป็นชายนั้นเข้าไป
" อ่า!" เจ้าของแก่นกายร้อนครางออกมาด้วยความสุขสมจนเผลอกระแทกเอวสอบอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนแท่งร้อนกระแทกเข้าปากเล็กจนมิดลำ
" อึก! " ร่างบางจุกเพราะมันใหญ่คับปาก
" ดูดมันสิ...เสียมัน..." เสียงยั่วยวนจากคนตรงหน้าสั่งการ
จ๊วบ....
" อ่า...อย่างนั้นแหละ...อือ"
" อือ...ใหญ่จัง" เสียงจูบอย่างดูดดื่มดังขึ้นเป็นจังหวะ เจ้าของแก่นกายใหญ่ครางออกมาอย่างพอใจ ไม่ต่างอะไรกับร่างเล็กที่เริ่มครางออกมาเพราะโดนจุดชนวนตัณหานั้นเรียบร้อย เหมือนไอศกรีมแท่งใหญ่หวานฉ่ำในหน้าร้อนที่ทำให้สดชื่น จีมเลียเเละดูดมันอย่างสนุกสนานจนลืมตัว
" ระ...อะ..เร็ว...อ๊ะ...อีก"
" อือ.."
ปากเล็กรีบรัวชักรูดแท่งร้อน สลับเลียวนตรงด้านหัว เพิ่มจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ เร็วขึ้นเรื่อยๆ....จนในที่สุด
" อา...อ๊า!!!" น้ำสีขาวขุ่นของร่างสูงก็เลอะเต็มโพรงปากของจีม คนตัวเล็กคายมันออก เเล้วกลับมานอนมุดในผ้าห่ม แต่อีกคนก็มาคว้าตัวพร้อมดึงผ้าห่มออก
" ผะ...ผมช่วยคุณแล้วนะ...กลับไปสิ"
" ข้าจะช่วยเจ้า"
" ??? "
" ระหว่างเรานั้น....ราตรีนี้ยังอีกยาวนาน"
มือหนาอีกข้างสอดมารองคอเล็ก ลิ้นร้อนเริ่มสอดเข้ามาในโพรงปากอุ่นเเล้วควานหาความหวานภายในนั้น มือหนาที่ว่างโอบกอดร่างบางแล้วลูบไล้ด้านหลังไปมา ร่างบางหยุดทุบอกแกร่งตรงหน้า เเต่ยังคงตัวเเข็งทื่อเพราะทำอะไรไม่ถูก
เขาไม่ได้กระทำอะไรที่รุนแรงกับว่าที่เจ้าสาวสักนิด...มีแค่ความหวานที่จีมไม่เคยสัมผัสมาก่อน สักพักชูก้าถอนจูบออก ส่งสายตาที่อ่อนโยน ปราศจากคำพูดใดๆ จีมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
"อ๊ะ! " คนตัวสูงยกร่างบางขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าสาว จีมรีบเอามือประสานโอบรอบคออีกคนเพราะกลัวร่วง ชูก้าอุ้มจีมมาถึงเตียงเเล้ววางร่างบางลงพร้อมคว้าผ้าขนหนูข้างเตียงมาเช็ดเบาๆ สักพักก็จับจีมให้เอนตัวลงไป แล้วขึ้นคร่อม
ตอนนี้ทั้งสองอยู่ในร่างที่ไร้อาภรณ์ใดๆมาปิดบัง แสงเสียงเหนือหัวเตียง ทำให้มองเห็นสัดส่วนของกันและกันได้ชัดเจนมากขึ้น ร่างกายสูงบางแต่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อขององค์ราชาชวนให้มองอย่างไม่อาจละสายตา เเต่เมื่อเลื่อนมองต่ำลงไป จีมรีบหลับตาด้วยความเขินอายทันทีเมื่อเห็นมัน....ช่วงล่างที่กำยำของคนด้านบนกำลังตั้งเเข็งเป็นลำ
" ผะ..ผมเช็ดแล้วใส่เสื้อผ้าเองก็ได้ครับ"
" อยู่เฉยๆ " ชูก้าดึงผ้าคืนมาจากคนตัวเล็กเเล้วทิ้งลงไปด้านข้าง มือหนาทั้งสองข้างล็อคข้อมือเล็กไว้ข้างลำตัว ใบหน้าซีดขาวเลื่อนเข้ามามอบสัมผัสเย็นเฉียบให้คนด้านล่าง จากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนไปที่ซอกคอสีขาวน้ำนมเล็กๆ แลบลิ้นออกมาเลียช้าๆสองสามที
" อือ" จีมเผลอครางออกมาในลำคอเพราะรู้สึกดี แต่สักพักเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไป องค์ราชาอ้าปากกว้างมากขึ้น เผยให้เห็นเขี้ยวแหลมสีขาว งับลงไปที่ต้นคอร่างบางอย่างไม่ทันตั้งตัว
"อ๊าก!" จีมเด้งตัวขึ้นมาโดยอัตโนมัติ "คุณจะทำอะไรผม!"
อึก.....
" อือ..." ชูก้าดื่มเลือดหวานจากคนตัวเล็ก พร้อมเสียงครางในลำคอ เลือดของจีมช่างหอมหวาน ไม่เหมือนใคร มันช่างต่างจากเลือดสัตว์เเละมนุษย์ทั่วๆไป เลือดของหนุ่มหน้าหวานคนนี้เป็นรสชาติอร่อยที่องค์ราชาไม่เคยสัมผัสมันมาในช่วงเวลาหลายร้อยปีตั้งเเต่เกิด
"กรี๊ด!...ปล่อยผม " ร่างบางหวีดร้องเเล้วเริ่มดิ้นทุรนทุรายเมื่อโดนคนด้านบนกลืนกิน กลิ่นคาวเลือดเริ่มโชยมาแตะที่จมูกของจีมพร้อมกับสัมผัสได้ถึงสายน้ำสีแดงที่กำลังไหลอาบต้นคอ น้ำสีใสเริ่มไหลอาบแก้มของคนตัวเล็ก ตอนนี้มีแต่ความเจ็บปวดเข้ามาแทนที่...ความรู้สึกวาบหวามที่ดีพวกนั้นกำลังจะหมดไป
"ไหนบอกว่าจะไม่กินผมไง?" ร่างสูงชะงัก เเล้วถอนเคี้ยวแหลมเปื้อนเลือดออกมา จีมมองใบหน้าซีดขาวอย่างเจ็บปวด ต่างจากอีกคนที่ยังคงสีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์เหมือนเดิม " คนใจร้าย!...ฮึก!"
"ข้าบอกตอนไหนว่าจะไม่ดื่มเลือดเจ้า" เสียงราบเรียบตอบกลับมา
".... "
"ข้าบอกเจ้าไปแล้วว่าข้าต้องประทับตราของข้าบนตัวเจ้า"
"มันไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้แล้วหรือยังไง....ผมเจ็บนะ...ฮื่อ " ร่างบางเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ให้น้ำตาไหลอาบลงไปที่หมอน มือหนาปลดปล่อยข้อมือเล็กออกจากการเกาะกุม แล้วย้ายมาจับคางเล็กให้หันกลับมามอง น้ำตายังคงนองอาบสองแก้มเล็ก
จุ๊บ!
องค์ราชาเอื้อมใบหน้าไปจูบที่หน้าผากเล็กอย่างแผ่วเบาเป็นการปลอบประโลม
"อย่าร้องเลยนะ...ข้าประทับตราเสร็จแล้ว"
"ฮื่อ...ออกไป" มือเล็กกลับมาดันอกแกร่งให้ถอยห่าง
"ข้าให้สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเจ้า...เจ้าจะบริสุทธิ์จนกว่าจะถึงวันพิธีแต่งงาน" ดวงตาหวานมองขึ้นไปที่ดวงตาเย็นชาสีน้ำเงิน
" งานพิธีกรรมในคืนพระจันทร์ทรงกลดนั่นหรอ" องค์ราชาพยักหน้าตอบกลับมา
"เพราะตามคำทำนายต้องใช้เจ้าสาวพรหมจันทร์ ที่มาพร้อมผ้าคลุมสีแดงเเละตำรานิจนิรันดร์ร่วมพิธีกรรม จึงจะได้ผลดีที่สุด...ข้าจึงจะไม่ล่วงเกินเจ้า" มือสากกลับมาคลอเคลียใบหน้าเปื้อนน้ำตาอีกครั้ง แล้วค่อยๆเช็ดมันออก จนเลือนหายไปหมด " ยกเว้นบางกรณี...ที่จำเป็นจริงๆ"
"..."
" ช่วยอะไรข้าหน่อยสิ "
"หือ ? " จิ้มร้องออกมาอย่างประหลาดใจ
" เจ้านี่มันต้องการคนมาช่วย " องค์ราชาชี้ไปที่ส่วนแก่นกายที่คับพองของตน ซึ่งกำลังปวดหนึบเพราะความทรมาร นั่นเป็นเพราะความงดงาม น่าถวิลหาของคนตัวเล็กที่ทำให้มันใหญ่ขึ้นมา " ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้างดงามเกินไป...เจ้าต้องรับผิดชอบมัน" เสียงเยือกเย็นหายวับเปลี่ยนเป็นเสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างหู ร่างบางขนลุกซู่พร้อมหน้าแดง
"จะ..จะบ้าหรอ...อ๊ะ! " คนร้องขอไม่รอคำปฏิเสธใดๆ เขาคว้ามือเล็กมาจับท่อนล่างของตัวเองเเล้วลากมันขึ้นลง จีมเผลออุทานเมื่อได้สัมผัสมัน...ความยิ่งใหญ่ที่ไม่น้อยกว่าตำแหน่งราชาของแวมไพร์ตนนี้
" เจ้าอยากลองสัมผัสมัน....ด้วยปากของเจ้าไหม" จีมเบิกตาโต มองสีหน้าหื่นกระหาย ที่เต็มไปด้วยความอยากของชูก้า ตอนนี้เสมือนว่าองค์ราชาได้ละทิ้งซึ่งความเย็นชาไปจนหมดแล้ว....เหลือแต่เพียงความใคร่แห่งกามรมณ์ที่เริ่มคลุกกรุ่น
"ถ้าผมช่วยคุณเสร็จเเล้ว...คุณจะกลับไปใช่ไหม" จีมหรี่ตามองไปที่อีกคน ร่างสูงไม่พูดอะไร เเต่จับจีมขึ้นไปอยู่บนตัวของเขาแทน เเล้วเลื่อนตำแหน่งเอวสอบมาไว้ตรงหน้าของจีม ปากเล็กค่อยๆอ้าเเล้วกลืนกินความเป็นชายนั้นเข้าไป
" อ่า!" เจ้าของแก่นกายร้อนครางออกมาด้วยความสุขสมจนเผลอกระแทกเอวสอบอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนแท่งร้อนกระแทกเข้าปากเล็กจนมิดลำ
" อึก! " ร่างบางจุกเพราะมันใหญ่คับปาก
" ดูดมันสิ...เสียมัน..." เสียงยั่วยวนจากคนตรงหน้าสั่งการ
จ๊วบ....
" อ่า...อย่างนั้นแหละ...อือ"
" อือ...ใหญ่จัง" เสียงจูบอย่างดูดดื่มดังขึ้นเป็นจังหวะ เจ้าของแก่นกายใหญ่ครางออกมาอย่างพอใจ ไม่ต่างอะไรกับร่างเล็กที่เริ่มครางออกมาเพราะโดนจุดชนวนตัณหานั้นเรียบร้อย เหมือนไอศกรีมแท่งใหญ่หวานฉ่ำในหน้าร้อนที่ทำให้สดชื่น จีมเลียเเละดูดมันอย่างสนุกสนานจนลืมตัว
" ระ...อะ..เร็ว...อ๊ะ...อีก"
" อือ.."
ปากเล็กรีบรัวชักรูดแท่งร้อน สลับเลียวนตรงด้านหัว เพิ่มจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ เร็วขึ้นเรื่อยๆ....จนในที่สุด
" อา...อ๊า!!!" น้ำสีขาวขุ่นของร่างสูงก็เลอะเต็มโพรงปากของจีม คนตัวเล็กคายมันออก เเล้วกลับมานอนมุดในผ้าห่ม แต่อีกคนก็มาคว้าตัวพร้อมดึงผ้าห่มออก
" ผะ...ผมช่วยคุณแล้วนะ...กลับไปสิ"
" ข้าจะช่วยเจ้า"
" ??? "
" ระหว่างเรานั้น....ราตรีนี้ยังอีกยาวนาน"
END CUT NC EP.4
